سرطان سینه
برای مشاهده بر روی ادامه مطلب کلیک کنید
Photo by: Jacek Gasiorowski
" در بدن انسان آن قسمتی که بین گردن و شکم قرار میگیرد -کل آن را- قفسه سینه یا به اختصار سینه میگویند. یک جزء از این محدوده به نام پثتان است. پس سرطان سینه معادل دقیقی برای سرطان پثتان نیست. " نقل قول مستقیم از نوشته های دکتر مزیدی.
من نیز به سان برخی دوستان وبگرد و وب دوست، در حین وبگردی هایی که در برخی وبلاگ های ایرانی و خارجی در این چند روز اخیر داشتم، با سایتها و یا وبلاگ های صورتی رنگی که در خصوص حمایت از سرطان پثتان مطالبی را نگارش کرده اند مواجه شدم.
Pink For October نام وب سایتی است که در صدر این حرکت اجتماعی قرار دارد. گردانندگان این پایگاه اینترنتی در تلاشند تا با تشویق دارندگان وبلاگ ها و وب سایت ها به تبدیل رنگ های صفحات اینترنتی خود به رنگ صورتی، توجه خوانندگان این پایگاه های اینترنتی را به اهمیت سرطان پثتان در بین سایر بیماری های مبتلا به زنانه جلب کنند. این در حالیست که ما در کشوری زندگی می کنیم که به بیان دکتر مزیدی عزیز، حتا استفاده از حرف "س" در تایپ کلمه پثتان باعث قیل طر شدن وب سایتها می شود. و درست در همین زمان بسیاری از کشور های توسعه یافته به این نتیجه رسیده اند که با آموزش های بسیار ساده به زنان میان سال می توان سهم شایانی در کاهش بروز این سرطان به شکل های ناهنجار و غیر قابل بازگشت ایفا نمود. شاید برای ما که در قرنی زندگی می کنیم که اخبار تکنولوژی های جدید و پیشرفت های روز افزون در علم پزشکی هر روزه از کانال های خبری پخش می شوند و همگان به این پیشرفت بشریت به دیده حیرت می نگرند، کمی دور از تصور باشد که بسیاری از زنان از کنار همین عدم آموزش صحیح، تنها موقعی متوجه پیشرفت این بیماری می شوند که بیماری به نقاط بازگشت ناپذیری رسیده است و یا پزشک برای صدور برگه فوتشان در بالای سر آنها حاضر می شود.
آمار اکنون سالهای مدیدی است که اتحادیه های گوناگون تلاش می کنند تا با اقدامات پیشگیرانه و دادن آموزش های لازم به زنان، و نیز درمان به موقع و مناسب، آمار مرگ و میر بر اثر این سرطان را به یک سوم برسانند. بر طبق آمار جهانی به طور معمول یک دهم مبتلایان به سرطان پثتان یعنی سالانه 18.000 نفر جان خود را بر اثر این بیماری از دست می دهند. و این یعنی 50 نفر در هر روز! شاید به کلام ساده باشد و بگوییم که این رقم در بین رقم جمعیت زنان جهان عددیست ناچیز. اما تا به حال به این فکر کرده ایم که این زنان اغلب مادران دخترانی هستند که حتا سالها بعد خود آنها نیز به دلایلی چون سطح پایین اقتصادی و فرهنگی هیچ گاه در معرض چنین آموزشهای ساده ای قرار نمی گیرند. درست اینجا این فکر به ذهن خطور می کند که، بشریت پیش و بیش از اینکه مغلوب بیماریها بشود، اسیر جهل و نادانیهای خود است. در کشور گل و بلبل ما هم در این شاخه همچون سایر بخش های دیگر، یا آماری وجود ندارد و یا بدلیل ضعف تکنیک های آمار گیری و جلوگیری از گسترش فحشا و فَساد! هیچ گاه آمار درخور توجهی در خصوص سرطان پثتان در دست نبوده و نیست. امروزه بر همگان واضح و مبرهن است که آمار یکی از سوخت های مطمئن برای ماشین تصمیم گیری و در نهایت اتخاذ راهکار های کم خطر و کم هزینه تر است. یاد کلامی از استاد درس آمار و احتمالات مهندسی افتادم که می گفت: دانستن آمار در جوامع حسین قلی خانی مثل جامعه ما باعث سرخوردگی افراد جامعه می شود. مرحوم هویدا در همین مقوله می فرمایند: آمار در ایران، به مایو دو تکه می ماند. همه چیز را نشان می ده الا اصل کاریها را.
پیشگیری، بهتر از درمان مهم ترین مساله ای که باعث شد این مطلب رو بنویسم، تمایل بر گسترش آگاهی عمومی در این زمینه بود. بدانیم و آگاه باشیم که با دانستن بسیاری از مشکلات پیش رو به سادگی هر چه بیشتر قابل حل و گذر هستند. در این میان تلاش گردانندگان وب سایتهای آگاهی بخشی چون پایگاه ایترنتی مذکور نیز شایسته تقدیر است. بد نیست بدانیم در اکتبر سال 2006 بیش از 1500 سایت از این حرکت اجتماعی حمایت کرده اند.تا پایان ماه اکتبر زمان زیادی باقی نمانده است. شما هم در صورت امکان، بخشی از وبلاگ خود را صورتی کنید و مطلبی هر چند کوتاه در این خصوص بنویسید و مشخصات سایت خود را در اینجا ثبت کنید. خود من شخصا این کار را انجام دادم. به امید حرکت های مشابه وطنی.
خارج از گود یاد کلام زیبایی از Human being عزیز افتادم بدین مضمون که: با دانستن و معرفت پیدا کردن نسبت به هر مقوله ای، بهتر می توانیم از سد آن بگذریم. واسه همینه که از قدیم می گفتند: بچه، معرفت داشته باش. اما نمی دانم چرا اینروزها حتا در نشست های دوستانه بجای تشویق به کسب دانایی و سطوح بالاتر معرفت، نقل بی معرفتی ها بیشتر به گوش می خورد!.
|